Í laugardagsgrein minni í Morgunblaðinu í dag er með tilvísun í "MeToo"-byltinguna fjallað um hvort hægt sé að breyta samskiptaháttum fólks í íslenzku samfélagi til betri vegar með því að tala opið um það sem betur mætti fara.

Það virðist vera að gerast í Þýzkalandi þessa dagana.

Þegar tilkynnt var um samkomulag Kristilegra demókrata og systurflokks þeirra í Bæjaralandi og jafnaðarmanna (SPD) um stjórnarmyndun var gengið út frá því, að Martin Schulz,leiðtogi jafnaðarmanna mundi taka við embætti utanríkisráðherra.

Nú hefur hann tilkynnt að hann muni ekki taka sæti í ríkisstjórn.

Í fyrradag, fimmtudag, gaf Sigmar Gabriel, núverandi utanríkisráðherra til kynna í blaðaviðtali að í þeim áformum Schulz fælust svikin loforð. Hann sagði (skv. Guardian): "Það sem eftir stendur er leiði yfir því virðingarleysi, sem einkennir samskipti okkar og hvað gefin fyrirheit skipta litlu máli...Ég kem of mikið úr heimi, þar sem fólk lítur ekki til hliðar heldur horfir beint í augu annars og segir satt. Það virðist ekki lengur í tízku."

Í gærmorgun kom í ljós að Schulz stendur frammi fyrir uppreisn í eigin flokki og að ein flokksdeild SPD hafi sett honum úrslitakosti.

Það væri til bóta að slíkt gerðist í fleiri löndum og fleiri flokkum.