Það átak í geðheilbrigðismálum fanga, sem Svandís Svavarsdóttir, heilbrigðismálaráðherra, kynnti í gær, er fagnaðarefni en um leið umhugsunarvert að það skuli komið til vegna ábendinga frá útlöndum.

Auðvitað hefur það alltaf átt að vera sjálfsagt að fangar njóti sambærilegrar þjónustu og aðrir, hver svo sem veikindi þeirra eru.

Það er annað og stærra mál, hvers vegna fólk lendir í fangelsi. Oftar en ekki er skýringanna að leita í erfiðum aðstæðum í æsku.

Og ekki fráleitt að ætla, að barnaverkefni Ásmundar Einars Daðasonar, félags- og barnamálaráðherra, eigi eftir að draga úr því að svo sem tveimur áratugum liðnum.